55 replies to this topic

[คนตัวเล็ก]

เหนื่อย.........เหนื่อยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ยยยยยย
มันจะเหนื่อยหัวจิตหัวใจอะไรมากมายขนาดนี้เนี้ย...ท่านเจ้านายเจ้าขา...ท่านจะให้อิฉ
ันรับผิดชอบอะไรมากมายนักเนี้ย
เงินเดือนก็ไม่เห็นจะขึ้น์ให้สักบาท ทำงานมาสามปีแล้ว...ไม่รู้หน้าที่ใคร หน้าที่ใครเอามาให้ทำหมด เห็นเราไม่เคย
ปฏิเสธเอาใหญ่ (ปฏิเสธไม่เคยได้เลยสักที...) ก็เพราะคำพูดช่วยผมหน่อย ช่วยผมหน่อย สุดท้ายพอมีปัญหา
ก็ด่าข้าพเจ้า...กรรม!!! ล้าสุดให้เป็นเจ้าหน้าที่การตลาด ติดต่อรับงาน Part ใหม่ๆ จากลูกค้า (ไม่อยากทำก็ต้องทำ)
พอตกลงเสนอคราคาชิ้นงานผ่านแล้ว ลูกค้าเปิด Order ให้ผลิตชิ้นงาน เพื่อซื้อขาย Part แจ้งเรื่องไปยังแผนกวางแผน
เพื่อตามวัตถุดิบสำหรับการผลิตจากลูกค้า วางแผนตามไม่ได้ กรรมก็ตกอยู่ที่ฉันอีก ต้องตามให้ แผนกผลิต มีปัญหา
เรื่องผลิตชิ้นงานไม่ได้ ปัญหาเกิดจากแม่พิมพ์ ไม่แจ้ง เราก็ต้องแจ้งเจ้านาย (ทั้ง ๆ ที่ไม่ใช่หน้าที่ ) ไม่ทำลูกค้าก็ตามงาน
กรรมของฉันอีกที่ต้องแจ้ง ส่งงานไม่ทัน ลูกค้าขอ Cap ก็โทรหา
บอกให้ตามที่วางแผน บอกไม่เอา จะตามที่ฉัน โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยย.....จะบ้าตาย ดีนะที่ไม่ต้องทำความสะอาดออฟฟิตด้วย
หน้าที่หลักทำ QA ดูแลฝ่ายควบคุมคุณภาพ แต่ไป ๆ มา ๆ ไม่ New part New model part automotive ก้ต้อง
PPAP ทั้งออฟฟิตมีคนทำเอกสารอยู่คนเดียว รวมถึงรับลูกค้า พอลูกค้ามาทีก็ต้องวิ่งไปต้อนรับลูกค้าที่ (จัดที่ให้อยู่ก่อน)
พอเริ่ม Trial ก็ต้องดูแลรับผิดชอบร่วม Trial พอ Trial เรียบร้อย ก็ต้องทำ DATA Approved ดีนะที่มีลูกค้าเดียวที่
ต้องส่ง PPAP มีอยู่ ห้า Part วันไหนโชคดีที่ลูกค้าไม่มา Run @ Rate หรือ Trial วันนั้นได้กลับบ้านเร็ว (แต่รู้สึกจะน้อยเหลือเกิน)
เพราะช่วงนี้งานฉีดบูมมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ชิ้นส่วนประกอบแอร์ขายดีสุด ๆ

เหนื่อย ๆๆๆๆๆๆๆ วันจันทร์ Run @ Rate #3 ต้องไปบริษัทลูกค้า เพื่อไปรับงานฉีด ครึ่งวัน ไม่ต้องทำงานอะไรแล้ว วันพฤหัสบดีก็ต้องไป
ลูกค้าใหม่ เหนื่อย ๆๆๆๆๆๆๆ แล้วเวลาฉันจะพอมีว่าง ... ให้ตัวเองมั้งไหมเนี้ย (หาแฟนไม่ได้แล้วเนี้ย)
เบื่อสุด ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ บ้านก็ไม่ได้ทำนานะ ...แต่ทำไม ทำไม...........

[Old man]

เมื่อวันที่ชีวิต เดินเข้ามาถึงจุดเปลี่ยน จนบางครั้งคนเราไม่ทันได้ตระเตรียมหัวใจ
When life comes to change, though sometimes we are not prepared for it.

ความสุขความทุกข์ ไม่มีใครรู้ว่าจะมาเมื่อไหร่ จะยอมรับความจริงที่เจอได้แค่ไหน
Happiness, sadness, who knows when they come and how much we can take it.

เพราะชีวิตคือชีวิต เมื่อมีเข้ามาก็มีเลิกไป มีสุขสมมีผิดหวัง หัวเราะหรือหวั่นไหว เกิดขึ้นได้ทุกวัน
Because life is life.Things have come and gone. Gratification, Gloom, Laugh, or Anxiety, they could have happened all the time.

อยู่ที่เรียนรู้ อยู่ที่ยอมรับมัน ตามความคิดสติเราให้ทัน อยู่กับสิ่งที่มีไม่ใช่สิ่งที่ฝัน และทำสิ่งนั้นให้ดีที่สุด
It is about learning and accepting it, be sensible and conscious. Stay with what you have not what you wish, and do your best.

สุขก็เตรียมไว้ ว่าความทุกข์คงตามมาอีกไม่ไกล จะได้รับความจริงเมื่อต้องเจ็บปวดไหว
Don't overjoy your happiness 'cause sorrow won't be far away. So that you can face when the pain comes

เพราะชีวิตคือชีวิต เมื่อมีเข้ามาก็มีเลิกไป มีสุขสมมีผิดหวัง หัวเราะหรือหวั่นไหว เกิดขึ้นได้ทุกวัน
Because life is life.Things have come and gone. Gratification, Gloom, Laugh, or Anxiety, they could have happened all the time.


อยู่ที่เรียนรู้ อยู่ที่ยอมรับมัน ตามความคิดสติเราให้ทัน อยู่กับสิ่งที่มีไม่ใช่สิ่งที่ฝัน และทำสิ่งนั้นให้ดีที่สุด
It is about learning and accepting it, be sensible and conscious. Stay with what you have not what you wish, and do your best.

[Food Safety]

เหนื่อย.........เหนื่อยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ยยยยยย
มันจะเหนื่อยหัวจิตหัวใจอะไรมากมายขนาดนี้เนี้ย...ท่านเจ้านายเจ้าขา...ท่านจะให้อิฉ
ันรับผิดชอบอะไรมากมายนักเนี้ย
เงินเดือนก็ไม่เห็นจะขึ้น์ให้สักบาท ทำงานมาสามปีแล้ว...ไม่รู้หน้าที่ใคร หน้าที่ใครเอามาให้ทำหมด เห็นเราไม่เคย
ปฏิเสธเอาใหญ่ (ปฏิเสธไม่เคยได้เลยสักที...) ก็เพราะคำพูดช่วยผมหน่อย ช่วยผมหน่อย สุดท้ายพอมีปัญหา
ก็ด่าข้าพเจ้า...กรรม!!! ล้าสุดให้เป็นเจ้าหน้าที่การตลาด ติดต่อรับงาน Part ใหม่ๆ จากลูกค้า (ไม่อยากทำก็ต้องทำ)
พอตกลงเสนอคราคาชิ้นงานผ่านแล้ว ลูกค้าเปิด Order ให้ผลิตชิ้นงาน เพื่อซื้อขาย Part แจ้งเรื่องไปยังแผนกวางแผน
เพื่อตามวัตถุดิบสำหรับการผลิตจากลูกค้า วางแผนตามไม่ได้ กรรมก็ตกอยู่ที่ฉันอีก ต้องตามให้ แผนกผลิต มีปัญหา
เรื่องผลิตชิ้นงานไม่ได้ ปัญหาเกิดจากแม่พิมพ์ ไม่แจ้ง เราก็ต้องแจ้งเจ้านาย (ทั้ง ๆ ที่ไม่ใช่หน้าที่ ) ไม่ทำลูกค้าก็ตามงาน
กรรมของฉันอีกที่ต้องแจ้ง ส่งงานไม่ทัน ลูกค้าขอ Cap ก็โทรหา
บอกให้ตามที่วางแผน บอกไม่เอา จะตามที่ฉัน โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยย.....จะบ้าตาย ดีนะที่ไม่ต้องทำความสะอาดออฟฟิตด้วย
หน้าที่หลักทำ QA ดูแลฝ่ายควบคุมคุณภาพ แต่ไป ๆ มา ๆ ไม่ New part New model part automotive ก้ต้อง
PPAP ทั้งออฟฟิตมีคนทำเอกสารอยู่คนเดียว รวมถึงรับลูกค้า พอลูกค้ามาทีก็ต้องวิ่งไปต้อนรับลูกค้าที่ (จัดที่ให้อยู่ก่อน)
พอเริ่ม Trial ก็ต้องดูแลรับผิดชอบร่วม Trial พอ Trial เรียบร้อย ก็ต้องทำ DATA Approved ดีนะที่มีลูกค้าเดียวที่
ต้องส่ง PPAP มีอยู่ ห้า Part วันไหนโชคดีที่ลูกค้าไม่มา Run @ Rate หรือ Trial วันนั้นได้กลับบ้านเร็ว (แต่รู้สึกจะน้อยเหลือเกิน)
เพราะช่วงนี้งานฉีดบูมมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ชิ้นส่วนประกอบแอร์ขายดีสุด ๆ

เหนื่อย ๆๆๆๆๆๆๆ วันจันทร์ Run @ Rate #3 ต้องไปบริษัทลูกค้า เพื่อไปรับงานฉีด ครึ่งวัน ไม่ต้องทำงานอะไรแล้ว วันพฤหัสบดีก็ต้องไป
ลูกค้าใหม่ เหนื่อย ๆๆๆๆๆๆๆ แล้วเวลาฉันจะพอมีว่าง ... ให้ตัวเองมั้งไหมเนี้ย (หาแฟนไม่ได้แล้วเนี้ย)
เบื่อสุด ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ บ้านก็ไม่ได้ทำนานะ ...แต่ทำไม ทำไม...........

เป็นธรรมชาติของคนที่เป็นเจ้านาย....มัยเจ้านายถึงเหมือนกันเกือบทุกทีเลย

แต่ผมถือคติการทำงาน....จอมยุทธย่อมมีบาดแผล

[นุกูล]

สู้ๆครับ ถือซ่ะว่าเป็นการเตรียมความพร้อมรองรับตำแหน่ง GM ในอนาคตครับ
ความจริงก็คือ เรื่องแบบนี้เราคงจะเปลี่ยนที่นายลำบากน่ะครับ ถ้ารับไม่ไหวกันจริงๆ ยังไงคงต้องเปลี่ยนที่เราเองครับ

สู้อีกสักตั้งครับ หรือไม่ก็เปิดใจพูดคุยกันไปครับ

[นุกูล]

เป็นธรรมชาติของคนที่เป็นเจ้านาย....มัยเจ้านายถึงเหมือนกันเกือบทุกทีเลย

แต่ผมถือคติการทำงาน....จอมยุทธย่อมมีบาดแผล

ชอบคำนี้ของพี่ Food มากๆครับ "จอมยุทธ ย่อมมีบาดแผล" โดนจริงๆ

[Food Safety]

ชอบคำนี้ของพี่ Food มากๆครับ "จอมยุทธ ย่อมมีบาดแผล" โดนจริงๆ

ไม่สงวนลิขสิทธิ์ครับ อาจารย์

พอดี ตอนเด็กๆชอบดูหนีงจีนกลางแปลง ลานหน้าวัดบ่อยๆ อ่ะ เลยจำมาใช้ในชีวิตการทำงาน...

[คนตัวเล็ก]

เมื่อวันที่ชีวิต เดินเข้ามาถึงจุดเปลี่ยน จนบางครั้งคนเราไม่ทันได้ตระเตรียมหัวใจ
When life comes to change, though sometimes we are not prepared for it.

ความสุขความทุกข์ ไม่มีใครรู้ว่าจะมาเมื่อไหร่ จะยอมรับความจริงที่เจอได้แค่ไหน
Happiness, sadness, who knows when they come and how much we can take it.

เพราะชีวิตคือชีวิต เมื่อมีเข้ามาก็มีเลิกไป มีสุขสมมีผิดหวัง หัวเราะหรือหวั่นไหว เกิดขึ้นได้ทุกวัน
Because life is life.Things have come and gone. Gratification, Gloom, Laugh, or Anxiety, they could have happened all the time.

อยู่ที่เรียนรู้ อยู่ที่ยอมรับมัน ตามความคิดสติเราให้ทัน อยู่กับสิ่งที่มีไม่ใช่สิ่งที่ฝัน และทำสิ่งนั้นให้ดีที่สุด
It is about learning and accepting it, be sensible and conscious. Stay with what you have not what you wish, and do your best.

สุขก็เตรียมไว้ ว่าความทุกข์คงตามมาอีกไม่ไกล จะได้รับความจริงเมื่อต้องเจ็บปวดไหว
Don't overjoy your happiness 'cause sorrow won't be far away. So that you can face when the pain comes

เพราะชีวิตคือชีวิต เมื่อมีเข้ามาก็มีเลิกไป มีสุขสมมีผิดหวัง หัวเราะหรือหวั่นไหว เกิดขึ้นได้ทุกวัน
Because life is life.Things have come and gone. Gratification, Gloom, Laugh, or Anxiety, they could have happened all the time.


อยู่ที่เรียนรู้ อยู่ที่ยอมรับมัน ตามความคิดสติเราให้ทัน อยู่กับสิ่งที่มีไม่ใช่สิ่งที่ฝัน และทำสิ่งนั้นให้ดีที่สุด
It is about learning and accepting it, be sensible and conscious. Stay with what you have not what you wish, and do your best.

ขอบคุณค่ะ

[คนตัวเล็ก]

เป็นธรรมชาติของคนที่เป็นเจ้านาย....มัยเจ้านายถึงเหมือนกันเกือบทุกทีเลย

แต่ผมถือคติการทำงาน....จอมยุทธย่อมมีบาดแผล

บาดแผลอย่างนี้ไม่ไหวค่ะไม่ไหว
สักวันเลือดคงไหลหมดตัวแน่ๆๆ
พรุ่งนีไม่เห็นอยากไปทำงานเลย...

[Old man]

** เหนื่อย ไหม สิ่งที่เธอทำ อยู่
สิ่งที่ฉันได้คอยเฝ้าดู ยิ่งรู้ยิ่งห่วงใย
เหนื่อย ไหม กับที่ต้องร้อง ไห้
ให้กับเขาที่เธอปักใจ แต่เขาไม่เคยรับ รู้ เลย "


-- อยู่กับสิ่งที่มีไม่ใช่สิ่งที่ฝัน และทำสิ่งนั้นให้ดีที่สุด --

[Micro]

บาดแผลอย่างนี้ไม่ไหวค่ะไม่ไหว
สักวันเลือดคงไหลหมดตัวแน่ๆๆ
พรุ่งนีไม่เห็นอยากไปทำงานเลย...

ขอให้กำลังใจอีกคนนะคะ เราเองก็เป็นคนตัวเล็กเหมือนกัน
ปัญหาต่างๆ ที่เข้ามา ขอให้มองเขาเป็นสิ่งที่ท้าทาย เราต้องข้ามผ่านไปได้
สุดท้ายสิ่งต่างๆที่ผ่านเข้ามา เวลาจะทำให้มันผ่านไป เราจะข้ามผ่านจุดนี่ไปได้ด้วยตัวเรา
รออีกแป๊ปเราจะหันกลับมามองเรื่องของวันนี้ ว้าว ! เราข้ามมาได้
เหนื่อยหนัก ก็พัก ไม่อยากทำก็ปล่อย เราเกเรซักวัน งานไม่ล่มสลายหร็อกคะ
สูดลมหายใจลึกๆ พรุ่งนี้ ก็ สู้ๆๆ

[คนตัวเล็ก]

ขอให้กำลังใจอีกคนนะคะ เราเองก็เป็นคนตัวเล็กเหมือนกัน
ปัญหาต่างๆ ที่เข้ามา ขอให้มองเขาเป็นสิ่งที่ท้าทาย เราต้องข้ามผ่านไปได้
สุดท้ายสิ่งต่างๆที่ผ่านเข้ามา เวลาจะทำให้มันผ่านไป เราจะข้ามผ่านจุดนี่ไปได้ด้วยตัวเรา
รออีกแป๊ปเราจะหันกลับมามองเรื่องของวันนี้ ว้าว ! เราข้ามมาได้
เหนื่อยหนัก ก็พัก ไม่อยากทำก็ปล่อย เราเกเรซักวัน งานไม่ล่มสลายหร็อกคะ
สูดลมหายใจลึกๆ พรุ่งนี้ ก็ สู้ๆๆ

พยายามให้มองเป็นสิ่งที่ท้าทายเหมือนกันค่ะ
กว่าจะผ่านด่าน 18 อรหันต์ นี้ไปได้ก็คงสาหัส
ปางตาย อยากหลบไปพักสักพักเหมือนกัน
ชาร์ทแบตหน่อย แต่ก็ไม่สามารถทำได้เลย
ป่วยหนึ่งวัน แทบไม่ได้พักผ่อน ลูกค้าโทรจิก
ทุก ๆ ห้านาที รวมทั้งลูกน้อง ปิดมือถือก็ไม่ได้
เจ้านายด่า ห้ามปิดมือถือ กรรมจริงๆ ๆๆ
แต่เอาเถอะ...อย่างรัยซะก็ต้องสู้ๆๆๆๆๆๆ
"สู้เค้า ทาเคชิ" (เกียวกันไหมอ่ะ)

[Old man]

ที่กระทู้บ่น

มีใครบางคน POST เรื่องนี้ไว้ วันที่ 14 ตุลา 2008... เวลา 8:00



"QMR เป็นลาภลอย หรือทุกข์ลาภ"
(แอบเอามาจากหนังสือ Inet-QMR)
น่าจะเป็นทุกข์ลาภสำหรับตัวเองมากกว่าได้ตำแหน่งมาแบบไม่ค่อยเต็มใจสักเท่าไหร่ ทุกสิ่งทุกอย่างเจ้านายจะโยนให้คนเดียวเต็ม ๆ แบบว่า...เธอรู้เรื่องระบบคนเดียว ไม่มีใครรู้เท่าเธออะไรประมาณนั้น...คน...ก็สอนยากซะเหลือเกิน...บอกอย่างทำอย่าง...
ไม่เคยคิดจะร่วมมือทำงานกันดีๆ เลยสักนิดแถมพวงท้ายตำแหน่งอีกอย่างคือ QA Supervisor (ที่นี้ไม่มีผู้จัดการ) เหมือนหัวโขนที่เค้าใส่ให้ไว้เท่านั้น...การตัดสินใจก็ไม่สามารถกระทำได้ทุกเรื่อง..
.
ทำงานด้านระบบมาเกือบ 7 ปี ไม่เคยโดนด่าสักวัน....อยู่ที่นี้เจ้านายด่าทุก ๆ วัน...เจ้านายเป็นประเภทแบบว่า...ทำอะไรก็แล้วแต่ต้องอยู่ในสายตาฉันตลอดเวลา...ไม่ป
ล่อยให้เราทำงานเอง ...เหมือนเราเป็นเด็ก ๆ ที่ไม่รู้จักโต ... บริหารงานแบบครอบครัว...(ไต้หวัน) 1 ปี 5 เดือน เหนื่อยขอบอก...เราเองต้องดูทั้งสองส่วน มี Injection and Press ทำอยู่คนเดียวนี้แระ...ลูกค้า Claim งานกลับมอบว่าทำไมเราหาปัญหาไม่เจอ ประมาณว่าเค้าเสียหน้า แต่ก่อนที่เราไม่เข้ามาทำงานลูกค้า Claim ทุกวัน เดียวนี้ปัญหาลดลงเกือบ 90% ก็ยังไม่เข้าใจเค้าอยู่ดีว่าทำไม...เราก็พยายามเต็มทีแล้ว...เคยออกไปแล้ว 1 ครั้ง แต่ด้วยความสงสารเค้าไม่มีใครก็กลับมาช่วย (ทั้ง ๆ ที่เราเองก็ได้งานใหม่ที่ดีกว่า...) งงตัวเองเหมือนกันกลับมาทำไม บางครั้งทำงานเครียดตลอดทั้งวัน ยิ่งวันไหนถ้ามีแม่พิมพ์มาทดลองใหม่ๆ ไม่ต้องกลับบ้านกันล่ะ...โน้นแระกว่าจะได้กลับก็สักตีสาม...หรือจนกว่างานจะเสร็จ คนอื่นอยู่ก็ไม่ได้...(ลูกน้อง) จะถามหาตลอดไม่อยู่ก็ด่า...โอ๊ย....ชีวิตมีแต่ความเครียดทุกวัน แต่สัปดาห์นี้ดีหน่อย...นายไม่อยู่ไปต่างประเทศ...ค่อยหายใจแบบทั่วท้องหน่อย...อันไ
หนไม่เกี่ยวข้องกับเราก็จะให้เรารับรู้ทุกเรื่อง (แค่ลูกค้าก็จะแย่อยู่แล้ว) ใครทำงานด้านนี้มีหนักใจ เหนื่อยใจแบบนี้กันบ้างไหมค่ะ...

อึดอัดค่ะ...ขอระบายหน่อยเถอะ...
ไม่ไหวแล้ว...เราคงต้องแสวงหาสิ่งที่ดี ๆ ให้ตัวเองบ้างแล้ว...
ถ้าเจองานกดดัน หนักแค่ไหนไม่เคยบ่นสักคำ ... แต่เจ้านายไร้เหตุผลอันนี้รับไม่ได้เลยจริง ๆๆ


ผ่านไปปีกว่าๆ
ขอมอบเพลงนี้ แก่คนๆนั้น
ก็แล้วกัน


หากชีวิตคือการดิ้นรน
คนหนึ่งคนต้องเดินก้าวไป
ให้เรารู้เส้นทางแห่งใจ
แล้วก็ไปให้ถึงที่นั่น

เพราะชีวิตคือการต่อสู้
ให้เรียนรู้ด้วยใจตั้งมั่น
เส้นทางไกลแค่ไหนช่างมัน
คนช่างฝันเท่านั้นทำได้

ฉันคือหนึ่งคน
ที่ทนฟันฝ่า
พลังศรัทราคือสิ่งดี
ได้มาเท่ากัน เหมือนกันทุกที่
เตรียมใจที่มีให้มั่นคงเข้าไว้

ขอเพียงแค่ฝันให้ไกล
แล้วไปให้ถึงที่จุดหมาย
โปรดจงมั่นใจ
ที่ทำลงไปนะถูกแล้ว
อย่าฟังคำคน
อย่าสนใจใคร
อย่าเปลี่ยนแนว
คนแน่แน่วเท่านั้น
ผู้ชนะ


................

ไม่สำคัญหรอกว่าคนอื่นเป็นอย่างไร
สำคัญคือในใจเราเป็นอย่างไร มากกว่าครับ

" ใครชอบ ใครชัง ช่างเถิด
ใครเชิด ใครแช่ง ช่างเขา
ใครด่า ใครบ่น ทนเอา
ใจเรา ร่มเย็น เป็นพอ "

[คนตัวเล็ก]

ที่กระทู้บ่น

มีใครบางคน POST เรื่องนี้ไว้ วันที่ 14 ตุลา 2008... เวลา 8:00



[color="#FF0000"]"QMR เป็นลาภลอย หรือทุกข์ลาภ"
(แอบเอามาจากหนังสือ Inet-QMR)
น่าจะเป็นทุกข์ลาภสำหรับตัวเองมากกว่าได้ตำแหน่งมาแบบไม่ค่อยเต็มใจสักเท่าไหร่ ทุกสิ่งทุกอย่างเจ้านายจะโยนให้คนเดียวเต็ม ๆ แบบว่า...เธอรู้เรื่องระบบคนเดียว ไม่มีใครรู้เท่าเธออะไรประมาณนั้น...คน...ก็สอนยากซะเหลือเกิน...บอกอย่างทำอย่าง...
ไม่เคยคิดจะร่วมมือทำงานกันดีๆ เลยสักนิดแถมพวงท้ายตำแหน่งอีกอย่างคือ QA Supervisor (ที่นี้ไม่มีผู้จัดการ) เหมือนหัวโขนที่เค้าใส่ให้ไว้เท่านั้น...การตัดสินใจก็ไม่สามารถกระทำได้ทุกเรื่อง..

ผ่านไปปีกว่าๆ
ขอมอบเพลงนี้ แก่คนๆนั้น
ก็แล้วกัน


หากชีวิตคือการดิ้นรน
คนหนึ่งคนต้องเดินก้าวไป
ให้เรารู้เส้นทางแห่งใจ
แล้วก็ไปให้ถึงที่นั่น

เพราะชีวิตคือการต่อสู้
ให้เรียนรู้ด้วยใจตั้งมั่น
เส้นทางไกลแค่ไหนช่างมัน
คนช่างฝันเท่านั้นทำได้

ฉันคือหนึ่งคน
ที่ทนฟันฝ่า
พลังศรัทราคือสิ่งดี
ได้มาเท่ากัน เหมือนกันทุกที่
เตรียมใจที่มีให้มั่นคงเข้าไว้

ขอเพียงแค่ฝันให้ไกล
แล้วไปให้ถึงที่จุดหมาย
โปรดจงมั่นใจ
ที่ทำลงไปนะถูกแล้ว
อย่าฟังคำคน
อย่าสนใจใคร
อย่าเปลี่ยนแนว
คนแน่แน่วเท่านั้น
ผู้ชนะ


................

ไม่สำคัญหรอกว่าคนอื่นเป็นอย่างไร
สำคัญคือในใจเราเป็นอย่างไร มากกว่าครับ

" ใครชอบ ใครชัง ช่างเถิด
ใครเชิด ใครแช่ง ช่างเขา
ใครด่า ใครบ่น ทนเอา
ใจเรา ร่มเย็น เป็นพอ "

โพสต์ไว้ปีกว่าแล้วยังจำกันได้อีกอ่ะ
ขอขอบคุณค่ะสำหรับเพลงที่ให้ค่ะ
"ตอนนี้มีเจ้านายเพิ่มมาอีกหนึ่ง"
บริหารอย่างเดียว...ต้องการแบบนั้นแบบนี้
เค้าลืมไปหรอเปล่านะ...ว่าเราไม่ใช้ GB
คนเดิม ๆ ก็ยังยึดกับความคิดเดิม ๆ
ณ.ปัจจุบัน ความคิดเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้น
ยอมรับฝัง (แต่ไม่ทำตาม) ก็ถือว่าดีขึ้น 10%
สงสัยจะต้องอยู่ที่นี้สักสี่สิบปี ถึงจะพัฒนาคนได้เต็มร้อย
"ไม้อ่อนดัดง่าย ไม่แก่ดัดยาก" คงจะจริงอย่างสุภาษิตว่า

[chaung]

อาจจะเป็นเหตุการณ์ที่กำลังจะผ่านไปได้ด้วยดี เพราะคงไม่มีเรื่องอะไรที่ HOT ISSUE ได้ตลอดเวลา..
เพราะว่าการทำงานส่วนมากคนที่เก่งและรอบรู้ก็มักจะอยู่ในที่นั่งแบบนี้..
...สู้-สู้ เรื่องแฟนประเดี๋ยวก็มี ไม่ต้องห่วง สวดมนต์ทุกวันซิแล้วจะมีเอง ล้อ-เล่น เป็นกำลังใจให้ค่ะ...

[คนตัวเล็ก]

อาจจะเป็นเหตุการณ์ที่กำลังจะผ่านไปได้ด้วยดี เพราะคงไม่มีเรื่องอะไรที่ HOT ISSUE ได้ตลอดเวลา..
เพราะว่าการทำงานส่วนมากคนที่เก่งและรอบรู้ก็มักจะอยู่ในที่นั่งแบบนี้..
...สู้-สู้ เรื่องแฟนประเดี๋ยวก็มี ไม่ต้องห่วง สวดมนต์ทุกวันซิแล้วจะมีเอง ล้อ-เล่น เป็นกำลังใจให้ค่ะ...

ขอบคุณค่ะ

[เทียน ^ ^]

สู้ๆนะคะ

ตอนนี้เข้ามาก็บอกว่า ให้เป็น IQA แต่ไปๆมาๆ ทำ DCC แล้วก็ดูแลงาน QMR ด้วย
(เงินเดือนเท่าเดิมเหมือนกัน)
แถมทั้งบริษัทไม่มีใครเห็นความสำคัญของระบบ ISO อีก

น่าเบื่อค่ะ แต่ก็ต้องทนไปก่อน

[or_ae]

สู้ ๆ ค่ะ
สักวันต้องเป็นวันของเราค่ะ

[iso_man]

55555555 มีคนตำแหน่งเดียวกันแหระ ทำไมชีวิตเหมือนกันเลยอิอิ แต่ผมมองอีกมุมนะ ความลำบากวันนี้คือประสบการณ์ที่ไม่มีใครมอบให้ง่าย ทุกอย่างต้องฝ่าฟันกระบี่ดี ต้องผ่านการเผ่และตีระยะเวลานาน เมื่อถึงเวลากระบี่วิเศษย่อมเหนือกว่ากระบี่ธรรมดา สู้ๆๆครับ ปลอบตัวเองไปด้วยอิอิ

[คนตัวเล็ก]

55555555 มีคนตำแหน่งเดียวกันแหระ ทำไมชีวิตเหมือนกันเลยอิอิ แต่ผมมองอีกมุมนะ ความลำบากวันนี้คือประสบการณ์ที่ไม่มีใครมอบให้ง่าย ทุกอย่างต้องฝ่าฟันกระบี่ดี ต้องผ่านการเผ่และตีระยะเวลานาน เมื่อถึงเวลากระบี่วิเศษย่อมเหนือกว่ากระบี่ธรรมดา สู้ๆๆครับ ปลอบตัวเองไปด้วยอิอิ

เล็กก็มองมุมเดียวกันแบบพี่ป๊อบนี้แระ
มองไปมองมา แป๊บเดียวผ่านไปสามปีแล้ว
งานหนัก งานยากแค่ไหนไม่เคยกลัว เพราะถือว่า
"ไม่มีอะไรที่มนุษย์อย่างเรา ๆ ทำไม่ได้ ถ้าตั้งใจจริง"
ขอเพียงให้เจ้านายเข้าใจ...ก็เท่านั้น...
แต่..."ท่านก็มิได้นำพา"

[คนตัวเล็ก]

สู้ ๆ ค่ะ
สักวันต้องเป็นวันของเราค่ะ

สู้ ๆ อยู่แล้วค่ะ
ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ