ขออนุโมทนาด้วยนะครับ ดีใจที่ได้เห็นภาพดีๆ แบบนี้ครับ
พิกัดของศูนย์ อยู่ตรงไหนครับ สายเอเซียหรือเปล่า
ตอนนี้ขาดเหลืออะไรบ้างครับ หมายถึงของนะ เผื่อเพื่อนๆ จะได้เตรียมไปถูก
ตอนนี้ถึงแม้บ้านผมน่าจะรอดแล้ว แต่ผมก็ไปไหนไกลๆ ไม่ได้เลย เข้ากรุงเทพก็ไม่ได้ งานอะไรก็แคนเซิ่ลเกือบหมด ไปทางวังน้อยก็ไปไม่ได้ อ้อมไปออกทางอยุธยาก็ไม่ได้ ไปทางลพบุรีก็ไม่ได้
นครนายกน่าจะเหลือทางไปทางเดียว ซึ่งตอนนี้ก็มีข่าวรายวันว่า คลองนั่น คลองนี่จะท่วมอีก
20/10/2554
ขอขอบคุณทุกกำลังใจ...ครับ
ขอบคุณจิตอาสาทุกท่านที่มากันและนำรถยนต์ส่วนตัวมาใช้ไปในที่ ที่ไม่มีใครอยากไป ( น้ำลึกครับ )
ขอบคุณกรมพัฒนาฝืมือแรงงานที่นำสิ่งของและอาหารสดมาช่วยเหลือ
ขอบคุณร้านค้าจำหน่ายวัสดุสิ่งก่อสร้างที่ให้พวกเราได้พ่วงไฟจึ่งยังมีแสงสว่างที่ปร
ะเทศเรายังมีน้อย
ขอบคุณองค์กรเภชกรรมที่นำเรือมาให้พวกเราได้ใช้ในที่ ที่แม้แต่หน่วยงานบางหน่วยยังไม่เข้าไป(น้ำแรงมาก)
ซึ่งจิตอาสาพวกผมขับเรือไม่เป็นแต่ต้องไป ( เรือล่มมา 2 ครั้งแล้วครับ ) แต่ตอนนี้เริ่มเป็นแล้วครับ
ขอบคุณสหภาพแรงงาน Hodan ที่นำเต้นอย่างดีมาให้พวกเรา
ขอบคุณจริงๆครับ
21/10/2554
ขอบคุณทุกกำลังใจจริงๆครับ
ขอบคุณจิตอาสาในวันนี้ที่ต้องทำงานกันเหนื่อยทุกคน
ขอบคุณองค์กรเภสัชกรรมที่ช่วยเหลือมาตลอดจนถึงวันนี้ วันนี้ได้นำน้ำดื่มมาให้ 200 ขวด ยารักษาโรคต่างๆ
ผัดซี้อิ๋วอีก 4 กล่องใหญ่ และขอบคุณพี่ๆทุกคนที่ขับรถฝ่าน้ำมาให้ ขอบคุณจริงๆครับ
ขอบคุณมูลนิธิกระจกเงาชลบุลี ที่นำสิ่งของมาให้ และมาทำผัดไทยเลี้ยงชาวบ้านและผู้ที่เดื่อนร้อนทุกคน เกือบ 200 โล
โดยไม่ได้สนที่จะเป็นชาวบ้านที่มีทะเบียนบ้านในพื้นที่หรือไม่ มาเพื่อช่วยเหลือผู้ที่เดือดร้อนกัน
ขอบคุณชาวมุสลิมที่อยู่ตรงสุหร่าตรงถนนสายเอเชียที่จะเข้าไปในกรุงเทพ อยู่ติด ปตท. ที่เห็นพวกผมทำงานกันแล้วและได้ยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือ
โดยไม่ได้สนใจว่าจะเป็นพุมธ มุสลิมได้นำข้าวและอาหารมาช่วยเหลือคนทางฝั่งนี้ ช่วยให้ชาวบ้านทางนี้ได้มีแรงที่จะสู้ต่อไป ขอบคุณจริงๆครับ
ขอบคุณ คุณมนตรี จาก ปูณซิเมนต์นครหลวง ที่ฝนตกและก็ดึก เกือบจะ 2 ทุ่ม แล้วก็ฝ่าฝนนำข้าวกล่องเกือบ 1000 กล่อง และน้ำดื่ม อีกกว่า 100 ขวด มาให้
ขอบคุณ ชาวบ้านคุณพี่ คุณป้าทั้งหลายที่มาทำปลาให้พวกผมที่ทำไม่เป็น แม้แต่จะทอดไข่ครับ
ขอบคุณทุกกำลังใจที่มีมาให้โดยตลอดแรงใจของพี่ๆ เพื่อนๆ ทุกคนทำให้ผมอยู่ต่อไปได้ครับ
ขอบคุณที่อาจารย์เป็นห่วงครับ
ที่ตั้งของเรานั้นอยู่ตรงสายเอเชียน่ะครับ ทางที่จะเข้าไปนิคมบางปะอิน ใต้สะพานลอยน่ะครับ
ส่วนสิ่งของนั้นไม่กล้าบอกน่ะครับก็แล้วแต่ทางผู้บริจาค จะให้น่ะครับอาจารย์
หรืออาจจะอยากมาทำกับข้าวเลี้ยงคนที่นี่ เหมื่อนมูลนิธิกระจกเงาในวันนี้ก็ได้น่ะครับ
แต่ที่อยากได้จริงๆ น่ะครับ อยากได้นมผงเด็กน่ะครับ ผ้าอ้อมน่ะครับ ผมลงไปในพื้นที่หรือเห็นเด็ก แม่ลูกอุ้มกันมาขอผมไม่มีให้น่ะครับ ไม่รู้จะทำยังไงดีน่ะครับอาจารย์
ตอนนี้ก็น่าจะประมาณ อายุที่ 8 เดืิอน ถึง ปีครึ่งน่ะครับ ไม่มีกินนอนอยู่ตามข้างถนน
ปัญหาชาวบ้านก็เยอะน่ะครับ ชาวบ้านมาบอกพูดคุย พวกเขาเป็นคนที่ทำงานในนิคมต่างๆในอยุธยาเรา หรือพูดง่ายว่าเป็นประชากรแฝงน่ะครับ
ไม่มีสิทธิที่จะได้รับของช่วยเหลือจากทาง อบต. เพราะไม่มีทะเบียนบ้านน่ะครับ
วันนี้มีน้องที่ทำงานในนิคมบางปะอินนี่ล่ะครับ ( พอดีผมเคยเห็นหน้าน่ะครับโรงงานยังไม่ได้จ่ายเงินเดือนเลยน่ะครับเขาขอเลื่อนออกไปอี
ก ซึ่งก็ไม่รู้ว่าจะได้หรือเปล่า ) มีข้าวเหลืออยู่หน่อยนึงกลัว มันเสียไม่อยากให้ แต่น้องเค้าบอกบูด ก็เอาพี่หนูไม่ได้กินอะไรมา 2-3 วันแล้วเป็นคนพื้นที่อยู่ลึกไม่มีใครเอาไปให้ต้องว่ายน้ำออกมาน้องเค้าไม่มีเรือน่ะค
รับ แล้วยังพ่อแม่อีก
ก็แล้วแต่ผู้มีจิตศรัทธาน่ะครับอาจารย์ ขอบคุณจริงๆที่เป็นห่วงน่ะครับ